Ah ettim isyan ile, dillerim anmayacak
Sakın geriye dönme, pişman olup da bir gün
Bıraktığın közlerle, korlarım yanmayacak
Küle su döküp sönme, pişman olup da bir gün
Kilitli kapılarım, çalmaya hiç gerek yok
Artık ne söylesen de, yalanlara karnım tok
Delip geçti göğsümü, bağrıma saplanan ok
Kalbi ortadan bölme, pişman olup da bir gün
Öyle ümit verdin ki, kandım boşu boşuna
İçim kan ağlıyorken, nasıl gitti hoşuna
Umut ışıklarının, saklandın hep loşuna
Yıkıldığımı görme, pişman olup da bir gün
Arap saçına döndüm, çıkılmadı içinden
Zaten çürüktü ipin, sökülürken sicimden
Sanki bir şeyler koptu, gittiğinde içimden
Geri dönüp de örme, pişman olup da bir gün
Şahit olsun
gözlerin, ne halde olduğuma
Yudum yudum sızarak, bin dertle dolduğuma
Günden güne sararıp, mum gibi solduğuma
Ben yaşar iken ölme, pişman olup da bir gün
Nesrin Önem
31 08 2016