Bir “gel” deyişin var uyanır feza,
Yıldızlar dökülüp serilir yere.
Bulutlar kavrulur, güneş hakeza,
Ay bölünür biz gelince bir yere.
“Gel” diyen ağzını bal diye yerim,
Sürünüp gelirim, tükense ferim,
Yorulunca akan alnımdan terim,
Engel değil, olsa derya ve dere.
Ben senin yoluna, senin uğruna,
Ortak oldum her sancına ağrına,
Geldiğim gün, gecesinde bağrına,
Uyut beni, gönül koyma Ayser’e…
Ayser ÖZBAKIR
(
Uyanır Feza başlıklı yazı
AyserÖZBAKIR tarafından
30.08.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
