Online Üye
Online Ziyaretçi
Kalmamış!
Ahir zaman çağıdır dünyanın şu deminde
Ölüm bile düşlenmiş hayatta kâr kalmamış
Sahibi yok mazlumun babasız yetimin de
Vatanından dışlanmış gidecek yer kalmamış
Doğru yazmıyor artık, hırsız olmuş kalem de
İnsanlık can çekişir, kimsesizler elemde!
Güven yok, itimat yok, anayurtta, âlemde
Birçok kişi fişlenmiş dünyada sır kalmamış
Bir yandan karıştırır bizi faiz lobisi
Dünyada hariciler yayar İslâm fobisi
Yalan, bühtan, ihanet, insanların hobisi
Dost sırtından şişlenmiş sözünde er kalmamış
Serseme dönmüş gençlik azsa da uyananlar
Nerde kalmış âşıklar, nerde kalmış cananlar?
Manitam der, dalgam der sosyete’yim sananlar!
Deney için eşlenmiş sevgili, yâr kalmamış!
Korkunç şeyler oluyor paylaşan paylaşana
Dehşet, vahşet hakkında söyleşen söyleşene
Mazlumun acısıyla eğleşen eğleşene
Saygı sevgi boşlanmış çoğunda ar kalmamış
Kar yağmış boran esmiş güvenilen dağlara
Dibinde gölgelenen mahsur kalmış çığlara
Rahmet okutur bu çağ geçen nice çağlara
Her melanet işlenmiş, başka bir şer kalmamış!
Der Mikdadî insanlık yok mu ilkelerinde?
Ateş bacayı sarmış kendi bölgelerinde!
Kayak sporları var Arap ülkelerinde!
Salonlar da kışlanmış, dağda mı kar kalmamış?
Ozan Mikdadî