Sana ihtiyacým var benim.Ellerine , kokuna , sesine , bakýþýna.Dayanamýyorum ben , gözlerim anlamsýz bakmaya baþladý , kahkahalarým  farklý bir týnýda çýkmaya baþladý.Yýldýzlarýn parlaklýðý azaldý.Güneþ yerini aya býrakýrken bana ilk defa böyle acýyarak baktý.Bulutlar gökyüzünde gidiþinin resmeni çizdi.Rüzgar senin gittiðin günden beridir ilk defa böylesine sert esti.

Sana ihtiyacým var benim."Korkma , gel yanýma" demene hasretim ben.Hiç tatmadýðým bir duyguya hasret olmayý öðrettin sen bana.Büyüdüm seninle , canýmý yakan þeylere aðlamayýp acý bir þekilde gülümsemeye baþladýðýmda büyüdüm ben.Çocukken kurduðum hayallerin gerçekleþmeyeceðini , gerçekleþse dahi hiç bir  zaman çocukken kurduðum kadar saf olamayacaðýný öðrettin bana.Bana bir þeyler öðretmeni özledim.Ben seni þu sýralar her zamankinden fazla özledim.

Sana ihtiyacým var benim.Elimden tutup kalabalýðýn içinden sessizliðe götürmene , elimi tutmaya kýyamadýðýn o anlarý yaþamaya ihtiyacým var benim.Gamzeni görmeye , ve gamzeni gördüðüm her anda mutlulukdan kalp atýþýmýn hýzlanmasýna ihtiyacým var.Korkmadan , endiþelenmeden , gitmeyeceðini bilerek "SENÝ SEVÝYORUM" demeye ihtiyacým var.

Geceleri gökyüzünü seyreden çocuðun hayallerinin gerçekleþmesine olan ihtiyacý gibi , 

Çocuðunun gülümsemesini görmeye ihtiyacý olan nir anne , 

Babasýnýn dimdik arkasýnda durmasýna ihtiyacý olan bir çocuk gibi , 

Benimde sana ihtiyacým var.