Neden Niçin Niye Ne Diye
Aydınlığın karanlıkla
intiharını düşün
Olur, kapkaranlık düşleri
fikirleri gülüşleri
Geç kalmış bir mektup gibi
değersiz kalır anıların
Bekleyen gönül gelmemenin
tezahürü olmadan solar
Her şarkının notasında karanlık
bakarsa gözlerin
Notaların olur hüzünlü sözlerin
olur yürek yakan
Satırların arasında aydınlık
arama
Yazarken karanlık gönlünle
yazdın
Karanlık aydınlığa olmaz
aydınlık
Aydınlık gönül karanlığa olur
gülümseyen aydınlık haberin yok
Rüzgârda savrulmuş düşlerin
fikirlerin
Darmadağınık kalmışın
yarınların gibi
Münzevi düşüncelerin gibi neden
sevdin münzevi yaşamayı
Karanlık her saniye çöküyorsa
gülüşüne
Gökyüzünde yıldızların doğmuyorsa
Sen yıldız olmaktan uzaksan
Arama bulamazsın olamazsın
gönülde doğan bir yıldız
Devrim dediğin nedir
Gönüllerin çerçevesinde
gülümsemiyorsa
Ağlayanı güldürmüyorsa
Gönlün can teline dokunmuyorsa
Feryadı ince dokunuşu ile
sakinleştirmiyor
Sürekli ağlatıyor yalnızlığa
itiyorsa
Top yekûn kucaklayıp sarmıyorsa
Bir zümreye hizmet ediyorsa
Dayatma ile şirin
gösteriliyorsa
Gönül dallarını kökünden
buduyorsa
Yeniden filizlenmesi için
yanlış aşı yapılıyorsa
Değirmen taşları gibi fikirleri
kendi ekseninde öğütüyor
Un yerine saman üretiyor
sunuyorsa
Ruhu fikri kendi çekici ile dövülerek
şekil verilmek isteniyorsa
O değildir devrim o zulümdür
zulüm
Etrafımızı sarmış neden niçin
niye ne diye
Bir hastalık gibi kapılmışız bu
söze sanki etrafımızı sarmış intaniye
Yaşarız bunlarla bu korkularla
her bir saniye
Söyler inleriz yatar kalkar
inleriz boşu boşuna
Beşeriz sonuçta yani başımıza
gelse de bela musibet kendinden bil
Asuman gibi olmasın gönlün
hevesin arzun ihtirasın
Soldurursan gonca gülünü ömrünü
sen bunlar uğruna
Daha çok söylersin neden niçin
niye ne diye
Mehmet Aluç© Kul Mehmet