ÖLDÜM, DİRİLDİM
Ecel sade Azrail
de değilmiş
Sol vurdukça
öldüm öldüm dirildim
Diken şaha
kalkmış bülbül eğilmiş
Gül vurdukça
öldüm öldüm dirildim
Bulamadım Anadolu’m
eşini
Kısmet bildim
yazı ile kışını
Yar belledim
toprağını taşını
Yol vurdukça
öldüm öldüm dirildim
Doğar doğmaz arttı aşkın gayreti
Cehennem boş
kaldı cennet eğreti
Meltem sevda
esti, poyraz hasreti
Yel vurdukça
öldüm öldüm dirildim
Gördüm
ovasını gördüm düzünü
Ayırmadım Çerkez’ini
Laz’ını
Şair yazdı
ozan aldı sazını
Tel vurdukça
öldüm öldüm dirildim
Ayrılıklar
rehin aldı çatımı
Korumadı
hanesin de yetimi
Günler kesti
Ay doğradı etimi
Yıl vurdukça
öldüm öldüm dirildim
Katılırken
semada ki süreğe
Hızır baba
asıl dedi küreğe
Her bakışı
ok belledim yüreğe
Al vurdukça
öldüm öldüm dirildim
Akıl ermez
kara bahtın kastına
Çiftci baba
hayran kalır jestine
Yaratanın
derdi başım üstüne
Kul vurdukça
öldüm öldüm dirildim
Ahmet Çiftci 10-08-2016