DERİN ÇİZGİLERİM

 

Derinleştikçe derinleşiyordu,

Neden diye soramıyordum …

Her çizginin anlamı, bir çileli hayatın öyküsüydü …

Boğazı düğümleniyor,

Yutkunuyor …nefessiz bıraktı kendini …

Dökük kırıp harflerine kurban olayım !

Sen yiğit adamsın !

Sen mert, özü sözü bir adamsın …

Yokluğun senden öğreneceği çok şey vardı …

Vah beni, vah beni !

 

Çıkrıkçılar yokuşunun viranesiyim …

Avucuma aldığım paramparça kerpice baktım,

Ufalandım, ufalandım,

Ufalandıkça dökülüyorum, hayat gibi,

Hiçbir şeye üzülmüyorum da …

… çoraklaştım diye …

Ayaklar bastı mıydı eskiden,

Kırılmaz, parçalanmazdım …

Sert dururdum,

Şimdi mi ?

Çizgilerden belli olmuyor mu !

Derinleştikçe çöküyor,

Hayat bir vurdukça,

Bu da kaymak olsun diye bir daha vuruyor …

Yoruldum evlat !

Heyttt be !

Nerde o eski ben …

Nerde o eski Karacakurt !

Dağların yiğidi …

Mert, özü sözü bir adam !

Çorak toprak gibiyim artık,

Ufalandıkça dökülüyor,

Elde kalan acı tuz …

 

Çizgilerim derinleşiyor,

Acılarım yetmiyor artık,

Ben benden olmuyorum,

Ölümsüzlük gel yine sen,

Çoraktan ne kaldıysa,

 

Derinleşiyorum,

Vah beni, vah beni !

 

 

18.08.2016 – 11:20

 

Okyanus Yürekli Adam

 

 

( Derin Çizgilerim başlıklı yazı Ali Özdemir tarafından 18.08.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.