AFET-Î DEVRÂN

 

“Afetî-devrân’ım !” diye seslendim,

Uzun, pürüzsüz bacaklarını öyle durdurdu ki,

Pazenin bahar çiçeklerinin gölgesini görmek lazımdı …

Sarı saçları tel tel türkü döküldü …

“Sarı gelin aman, sarı gelin aman…”

Gamzesinde ben saklıydım …

Gülüşüm,

Okyanus gözlerim,

Yüreğim saklıydı …

Uzun, ince parmakları …

Ah Belinda ah !

 

Gözlerinden mi öptüm de …

                … ayrıldım sanki senden …

Halbuki gözlerin cennetimdi,

Yemyeşil,

Güneş vurursa haki,

Ay ışığında turkuaz,

Bakışırken ben oluyordu …

“Adamım” dedi,

Sarışın, mütevazi ses tonuyla,

Dudaklarındaki adam bendim,

İncilerine kondurduğu adımdı,

Ah Belinda’m ah !

 

Mevsimlerin adı yok sanki,

Bahar beklerken güz,

Yazları zemherideyim  …

Boranlara teslim ettim ruhumu,

Meltemlerden uzak kaldım,

Portakal çiçeklim nerdesin !

Buğday tenlim,

Gökkuşağının asil rengi,

Ah Ermeni Kızı,

Ah Belinda’m,

Ölüm gelsin artık,

 

 

16.08.2016 – 14:04

 

Okyanus Yürekli Adam

 

 

 

( Afeti-devran başlıklı yazı Ali Özdemir tarafından 16.08.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.