SÜNGÜ
Kaç basamak
bilinmez merdiveni vuslatın
Gelen gitmek
istemez gidenler geri dönmez
Günden güne
tutuşur etekleri hasletin
Öyle bir
yangın ki bu mezarda bile sönmez
Vicdan içte
terazi, sevgi, nefret kefede
Birbiriyle
didişip küsüyor ara sıra
Yüreğin
gelgitleri hal koymuyor efe de
İlaç sevda
olsa da kapanmıyor bu yara
Eşref
denilen mahlûk irşadın neresinde
Nefes alır
dünyanın verdiği günlük hazla
Hakkaniyet
iç çeker zamanın serasında
Bülbülde ki
yakarış bizlerden daha fazla
Ey! Hayalci
cengâver, can denilen bir sıkım
Şu üç günlük
fani de arzular dizi dizi
Sokaklara
kan damlar her köşe de bir yıkım
Bize emanet
hayat sevmiyor artık bizi
Üç kuruş
harçlık için el öpen el öptüren
Huzura
götürecek boş sepeti gördün mü?
Haklı
desinler diye hakikatı saptıran
Mayan olan
toprağa, bir kez yüzü sürdün mü?
Dışarı da
cümbüş var âlem dönmüş şaşkına
Çiftci babam
umutsuz eriyor günden güne
Herkes
bayram ediyor göbek altı aşkına
Feleğin
eyvah sesi takılmış süngüsüne
Ahmet Çiftçi 25-07-2016