Online Üye
Online Ziyaretçi
Hangi güzel yüz ki, toprak olmadı, hangi ceylân göz ki, yere akmadı. (Dâvûd-i Tâî )
Bir başlangıç, bir bitiş
bir ömür yaşandı ve bitti
hangi beden dönüşmedi toprağa
hangi yağmur düşmedi toprağa
Bilirim her ‘gidiş’ acıtır yürekleri
üzülme, her ‘bitiş’ bir yeni doğuştur
topu, topu bir ömür işte
ne bir eksik ne bir fazla
Şimdi sustu konuşan diller
şimdi ebedi sükûnet
silindi tüm yazılan dizeler
unutuldu söylenen sözler
Sırat köprüsü saç teli
geçmek isteyen yaşamalı, ölmeli imanlı
cennet kapıları kilitli
açmak isteyen yaşamalı mümince
Kıyamet günü yakın bilinmeli
ona göre edepli yaşanmalı
son pişmanlık neye fayda
üfleyince İsrâfil iki defa Sûr'a
Unutma ey can, ahiret bâki, dünya fâni,,
Suskun//