* Örümün Son Baharında *


Bir deniz var içimde
mavisini çaldım Ege'den
sen gidince yıldızlar küstü benden
seni dalgalara bıraktım
seni gülün yaprağına taktım
ama sen yoktun
gözlerinde gizlediğin mehtap
şimdi,
sessizce iniyor denize, bir ilkbahar gelini,
bakışı mavi, yeşilin üstünde.


Günbatımına oturyorum
bu sonsuz denizde seni düşlerken
kapılıp dalgalara gittim
dudaklarından anlaşılyor öpüşünün tazeliği
yüreğinin çırpıntısını ekledim martı kanatlarına
sonra yelken açtım, yeşil gözlerine
yağmur yağıyordu şiirlerime
dön de bak!
ne haldeyim
üşüyen yüreği avuçlarımda hâlâ.


Gözlerinin rengiyle denizler 
seherde gemiler demir alır çıkarlar yolculuğa
bilesin ki, uğradıkları o limanda ben yokum.


Ne güzel senin gözlerinde uyumak
teninin sıcaklığını duymak
sevda dolu saçlarına dokunmak, ne güzel.


"Kanayan sinemi" okşa ki
karanlık çökmesin umutlarıma
fırtınalar koptu,
rüzgârdan habersiz kıyılar
henüz sana doymadan, bir mevsimle
uçup gittin, ömrümün sonbaharında.


Nuri   Dağdelen
Özdere-İzmir

( Ömrümün Son Baharında başlıklı yazı Öz tarafından 8/4/2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.