Online Üye
Online Ziyaretçi
Arar iken buldum gözleri sürmeli yâri
Bende bekliyordum gelmen için dedi
seni
Neden daha önce gelmedin dedi bari
Anladım neden gönlüm kalmış böyle
ihtiyari
Gönül dergâhına vardım sukutla
oturdum
Gözlerine baktım o aşkın içinde
kayboldum
Dedim aradığım sendin şimdi seni
buldum
Anladım neden gönlüm kalmış böyle
ihtiyari
Artık sensiz bu dünyayı ben
neyleyeyim
Artık son nefesime kadar ben
seninleyim
İzin ver gönlündeki güller içinde
gezineyim
Anladım neden gönlüm kalmış böyle
ihtiyari
Açtı bana gönül kapısını içeriye
girdim
Cennet kokusu güller içinde
kendimi gördüm
Açtım gönül kapımı ne varsa içine
serdim
Anladım neden gönlüm kalmış böyle
ihtiyari
Dedi yıllardır bekledim gelemedin
neyleyim
Başım alıp seni aramaya kiminle
geleyim
Sen gelmeden önce ben söyle nasıl
güleyim
Anladım neden gönlüm kalmış böyle
ihtiyari
Dedim işte beni beklediğin yere
geldim
Geldim gülüşünü gördüm benimsin
dedim
İlk görüşte işte budur bekleyenim
dedim bildim
Anladım neden gönlüm kalmış böyle
ihtiyari
Beklerken dedi gözlerimde aktı
kanlı yaş
Senden başkasına dönmedi bendeki
bu baş
Senden başkası için akmadı
gözlerimde yaş
Anladım neden gönlüm kalmış böyle
ihtiyari
Akan gözyaşlarını gel aşkımla
usulca sileyim
Seni güldürmek sarmak için söyle
ne edeyim
Al gönlümü gir içine kendin gör
benim meleğim
Anladım neden gönlüm kalmış böyle
ihtiyari
Gönlümün tarlası senindir gir sen
içeri
Beğenmedi gönlümdeki çiçekleri
niceleri
Bekledim aylardır gelmen için
gündüz geceleri
Anladım neden gönlüm kalmış böyle
ihtiyari
Artık ikimizin canı nefesi bir
nefestir
Artık ağlamak yok aşk gönlümüzün
sesidir
Bana her bakışın sarışın cennetten
bir gülüştür
Anladım neden gönlüm kalmış böyle
ihtiyari
Kul Mehmet’im dedim adını bağışla
Gönlünde ismimi sen seç dedi
kendin nakışla
Hayran kaldım gelişine seveceğim
seni canla başla
Anladım neden gönlüm kalmış böyle
ihtiyari
İster bana Leyla de ister Aslı terk
etme beni asla
Aradım buldum bırakmam seni dedim hele
de bu bakışla
Gel gidelim gönül evimize kalalım
seninle baş başa
Anladım aşkla gönlüm diri kalırmış
anladım şimdi
Mehmet Aluç ©Kul Mehmet