Zihnim darmadaðýnýk Rabbimden ola kerem,
Ýçime yerleþip de sarmasýn beni verem.

Bilmem, garip olmaya vasat denir mi acep?
Bulunduðum zeminim, ne dað baþý, ne Ýrem.

Ancak bildiðim o ki, güzelliðe gitmiyor,
Üstten koyuverdikçe artýyor her an firem.

Kapatýp ilerimi; engel koyan koyana,
Akýl, vicdan bir yana; iþleyen pis teorem.

Kendimle baþ baþayken olanlara kahredip,
Neden birilerine kötülük olmuþ barem?

Gücüm, takatim belli, bir yere kadar hükmüm,
Ama geri duramam, inançla vicdandýr çarem.

Uygulanan baskýyla kapalý devre hayat,
Bir araya getirdi; yenilendi yekparem.

Tam yerleþince bilinç, denilemez bu ilginç,
Ýhanetedir bu linç, sessiz kalmaksa cerem.