çoğumuz köylüyüz,çiğ derler bize,                                    eşyalar aslına, dönermiş  derler,
Fakülte   bitirsek  hiç  pişmiyoruz.                                    zaten aslımızdan hiç kurtulmadık .
k a b u k değiştirip,başlasak  söze                          Normal + 12 nk, Otomatik           muusibet gelince,b i z e  söverler 
r u h i    gelişme de, yetişmiyoruz.                                      oy çokluğu b i z d e unutulmadık.
                                anlatayım size,eski köylüyü,sizler teşhis edin,diri ölüyü.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
güzel köyümüze haydı gidelim,yumurtayla balı  sofraya  sersin.
varınca onlarla sohbet edelim,dert ve nükteyi köyden dinlersin.

                              öküzleri çeker dişli döveni,çalışkan insanın ,çoktur seveni.
                              balı için korur,acı keveni,başka çaresi yok,buna ne dersin.

üzümü toplayıp,yaparlar pekmez,çiftçi kil toprağa ,hiç omcayı etmez.
ürün almak için  ,emek  gözetmez, ambarlar dolunca, sen de gülersin.

                                toprağına eker,yeşil yoncayı,bir firsattır ona,i l k b a h a r ayı.
                                sonbaharda gelin eder goncayı,torunlar tatlıdır,çokta seversin.

tarlalardan kağnı kağnı sap gelir,toprak çok cömerttir fazlayı verir.
bağ ve bostanlar da,b i t k i göverir,meyveler tazedir,olgunu yersin.

                                  yaylalara koyun kuzu,yaslanır,tuluklara yağlı yoğurt toslanır.
                                  koyunlar kırkılır,yünler ıslanır,etine s ü t ü n e,bereket dersin.

çıngırak sesleri dağlar inletir, ağ gelini  yanık  kaval  dinletir.
söğüdün gölgesi,çok serinletir, yarin türküsünü,dille söylersin.

                                   pilav pişti hazır öğle yemeği,bir desti su içte gör terlemeyi.
                                   tarımına versen asıl emeği,kazanan çiftçiye,gıpta  edersin.

gün doğmadan gider görev başına,a k l ı n ı  kaptırır,iş akışına,
günler böyle geçer,buna aşina,arzunla kendine bir iş peylersi

                                     harman sonu toplanıyor meyveler,pazarlara dol gider heybeler.
                                     tarlasını kışa doğru herk eder,mevsim uzununda,gönül eğlersin.

senenin i l k   karı, dağ  tepesine,bütün ev işleri, yeni geline,
toruna ninniler söylüyor nine,baba der ki ona,büyüyeceksin.
 
                                      a m b a r l a r ı dolu veriyor derman,avlanmak bekliyor,kocaman orman.
                                      Çiçek' e derler ki,hiç mi boş durman?derki boş duranlar kendine gülsün..

u n u t m u ş s a n  şayet,e s k i  maziyi durmadan yenile,köye geziyi 
bulacağım deme kayıp  sözlüyü,,anlaşman da zordur,sen eski dilsin.

***************************  0 65**************************20/11/1988***************  

                                     


  

( Köylerde Hayat başlıklı yazı Özçiçek tarafından 26.07.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.