Unutmuþ gitmiþti þehrin en afilli sokaðý arkasýnda býraktýðý kimsesiz çocuklara kaldýrýmlarýndan bulvarlara inerken                                                                                                                                                                  Gökyüzü maviliðini yitirmiþti gece büyük karanlýklar içinden yavaþça gelirken erken erken                                 Gönül sarkaçlarý hareket etmeye baþladýlar gönül buhranlarýnýn tersi aksine kimsesizliðimiz azalýyor derken       Gördüm küçük bir kýz çocuðu kalabalýk zihnimden geçerken ellerini çýrpardý sonsuzluða bergen                        Göl gibiydim büyük sularýn ötesinde gecelerin gölgesinde ilerleyen yüzeyinde gönlün suretlerini belirleyen  Gnostik bir hüzün vardý þehrin yüreðinden karþý malikaneden gelen gramofon sesinden yansýyan hüznün diyalektiðini benimseyen                                                                                                                                     Gülen bir genç dinamik bir yaþantýnýn zorluklarýyla uðraþmak zorundaydý sanki bir uðultu gecenin üzerinde ona sakin olmayý öðütleyen                                                                                                                                     Gelinen noktalar sonralarýný unutmuþtu kalabalýklarýn mozaiðinde sessizlikler parçalamýþtý bütün sesleri bir þehrin ortasýnda                                                                                                                                                         Girdaba girdi sanki hatýralar akýþkanýn bir merkez etrafýnda dönmesi gibi dönüyor hatýralar yaþamlarýn  son faslýnda                                                                                                                                                                  Gergin coðrafyalarda bir sevgi umudu gibiydi geceler yüreklere hüzün yerin yaþantýlara ferahlýk vermeliydi aslýnda                                                                                                                                                                 Günleri sayýyordu gecelerin içinde bir þiirin mýsralarý bir þairin kaleminde harfleri bile kendi tesirlerinin farkýnda   Geceler kederleri tamamlýyor en acý tezahürlerini karanlýðýnda göstererek akýp gidiyor geceler sanki bir sevgisizlik arkýnda                                                                                                                                             Umulan her güzel þeyin çevresinde oluþurdu umutsuz canavarlar býrakýrdý etrafýnda bedbin bir iz                  Her sükunetin içinde yaþardý gürültüler tahteþuurlarý zorlayan her gecenin içinde karþýlaþýlan zorluklar bir kriz                                                                                                                                                                              Her seyahatin sona eriþindeki hüzün gibi yüzlerde bir varoluþ hüznü geceler varoluþu anlamlandýrmaya çalýþan bir dilsiz                                                                                                                                                          Yelkovanlar akreplerini ararken kadranlarýn içinde zaman akýp gidiyordu duvarlardan duraklara duraklar hem kalabalýk hem kimsesiz                                                                                                                                    Yolunu arayan bir bedbin güçlükle yok alýyordu bunaltýcý sahralarda sisli bir gece klanlar  yaþýyordu maðaralarda birbirlerinden habersiz                                                                                                                         Yontuyor gece bir tahta parçasý yontar gibi hüzünlerin sýnýrýný mutluluklarý birbirinden ayýrýyor gün dönümleri zaman tüm ovalarda sonsuz                                                                                                                                      Yorulan insanlar gecelerin geniþ kucaðýna sýðýnýyor gündüz dertlerini gece atmaya çalýþýrken fakat sýkýþýyorlar hüznün boþluklarýna                                                                                                                                   Biliyorlar kýsa bir fragman gibi gelen mutluluklarýn ardýndan kesif bir keder saracak gecelerin üzerini yayýlacak þehrin kenarlarýna                                                                                                                             Gönlümüze gece kondu gündüzlerin arasýndan gün ulaþýrken geceye karþýtlarýn birliðinde cümleler varýrken son heceye...........