Kayboluyorum yalnızlığımın sensiz sokaklarında
Nefes almak da zorlanıyorum
Geriye dönüp baktığımda
Senli hayallerim yok oluyor
Uğruna döktüğüm gözyaşlarımı
Bilme sen
Bu kadar boyun eğdirme kaderime
Sevda çiçekleri açsın yüreğinde
Muhabbet suskunluğumu alıp yanına gelsem
Eski anıları deşsek yeniden
Defalarca seviyorum desem
Senden gelen acıları bir bir
Sen diye kucaklasam
İçim acısa gönül de koysam
Değişmez yine de bendeki yerin
Bu yazdığım sessizliğimin şiiri
Her kelimesinde anlatıyorum seni
Ben değil biz diye sevdim
Hala fark etmedin mi bu gerçeği
Yalnız gecelerimde seni hatırlatan
Biraz hasret biraz sitem var sözlerimde
Buğulu camlara yansıyan gözlerimde
Bir haykırış var duyulması güç
Nedir zor olan nedir bu korku
Sevmek mi sevilmek mi suç
Söyle hangisi
Gülüşü bile değişmiştir sevgilinin
Çalmıştır senden en değerli şeyini
Senin sandıkların onundur
Ondan mutlusu yoktur artık
Her şeye o karar verir
Ne zaman başlayıp ne zaman biteceğini bilir
Gecenin sonunda dinlenen fasıl gibisin
Kimini memnun eder kimini edemezsin
Vakit çok geç aşka
Bu saatten sonra sevmeyi istesen de öğrenemezsin
Başkalarını mutlu etmek için
Söyle mutsuz olmak mı gerek
Sensizlik hakim artık gecelerime
Gözlerim bakmayacak eskisi gibi
Damarlarımda dolaşıyor sen'li sensizlik ...
Refik
24 . 07 . 2016
İstanbul
(
Sözün Bittiği Yer başlıklı yazı
keskin2011 tarafından
24.07.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
