Yaz yağmurunun ardından sonlanan umutlar yerini zoraki gülüşlere bıraktı hatırların sonrasında                             Gerçekleşen mutluluklar kısalıklarının farkında değiller hemen oturdular hüzünlerin  sofrasına                      Sevgi ile duran bedenler akıp giden zamanın içinde ilerlerken uydular nefretlerin hainane yordamına                 Yoksul çocuklar düşlerinin içinde yaşarken kapıldılar ihtişamın girdabına                                                               Malatya postası gibi mis kokarken istasyonlar bedbin suretleriyle esir oldular kanların kokusuna                          Sarayburnunda gezinen bir turist rüzgarların öncesinde kahroldu bakarken yıpranan şehrin tarihi dokusuna                                                                                                                                                                           Seyahate çıkmış bir seyyah misyonerlerin simsiyah izlerini gördü kimsesiz çocukların beyhude yüzlerinde                                                                                                                                                                               Kimileri dağların doruklarına saraylar kurarken kimileri üryan bulamadılar bir şey giymeye üstlerine                                                                                                                                                                                          Zorda kalan ağaçlar çaresizliğin temellerini gördü sarıldı köklerine bütün benliğiyle                                           Zorluklarla büyüyen bir kasımpatı zorda kalmış insanlara acıdı bir öğlenin ölgün nefesinde  bütün mahmurluğuyla                                                                                                                                                         Zor soruların gölgesinde yaşayan bir işçi düşünüyordu istikbalindeki yorgun sükuneti karanlığın aydınlığıyla    Zorluklarla yaşayan bir dilenci öğrendi fakirliğin dilini kendi ellerinden yakardı ellerinin bütün acziyle          Zor durumda kalmak istemeyen bir maliye memuru yanlış yapmamak için büyük bir dikkatle çalışıyordu küçük yazıhanesinde                                                                                                                                                 Son bulan yaşamları anlatıyordu sanki mutluluklar onlar gibi çaresiz bakıyorlardı sonsuz akan sokaklara sessiz bitkinlikle                                                                                                                                                        Sofrasını kuruyordu sevgilerin bir hayırsever yaptığı yardımlardan gocunmayarak bir şehrin ara sokağında büyük bir insanlıkla                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                    Sonrasını  düşünüyordu aylar yıllar geçtikçe değere binen günlerini hatırlayarak yaşanmışlık ekseninde büyük bir kararlılıkla                                                                                                                                                           Tasdik ediyordu üzerine düşen gölgeleri toprak sararan benzine aldırmadan bir öğlen vaktinin ışıyan saniyelerinde mahzunlukla                                                                                                                                         Taviz veriyordu gönüller kapılıp beyhude sevgilerin akışına bir kalem gibi kırılmaktı sonları yorgun geçen saatlerin ertesinde hafif bir bir hüzünle                                                                                                                  Tercüme ederken tarihi bir metni bir araştırmacı tarihin büyüsüne kapılarak dalmıştı Grek medeniyetinin arasına büyük bir coşkunlukla                                                                                                                                                                                                                                                                                                                   Tebessüm eden küçük bir kız çocuğu koşuyordu babasının peşinden mutlulukların dünyasına azla çok arasında değişen hayallerinin arasında büyük bir sevinçle                                                                                                  Tirşe manzaraları görünce heyecanlandı küçük bir balıkçı engin deniz mavisi renklerin gölgesinde attı ağlarını denize büyük bir istekle                                                                                                                                Topluyorken çizgileri yaşlı bir ressam portesinde tuvalindeki renkler yüzüyordu gözlerinde elleri açılıyordu büyük bir kabiliyetle                                                                                                                                Sonsuzluğa uzanan sevgiler olmalı en derin mevsimlerin içinden akıp gelen insanlığa bilinenin sınırlarını zorlayarak                                                                                                                                                         Zorda kalan ağaçlar kimsesizliğin temellerini gördü köklerine sarılarak kalabalık akıp giden sokaklar arasından.................     
( Zorda Kalan Ağaçlar başlıklı yazı ercaga tarafından 2.07.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.