Ayrık Otu Hayriye
Sen şairlerin ilhamı,
Sen bakirliği bozulmuş
Telli duvaklı gelin.
Ahh şiirin en koyu kenti,
Sarhoş yüreğimin
Sahibi İstanbul.
Bu sefer,
Kafiyesi olmasın
Dizelerimin de.
Kan kusarken,
Kızılcık şerbeti
Kursağımda dura koysun.
İnsan olmaktan utanır
Bir ben
Bir de Orhan Veli.
Daha adımını atmadan,
Yaktın
Anadolu elinden,
Uçup gelen serçeyi.
Kanadı gümüş martılar,
Yine mi
Afilli bir yalan, yalan.
Masaldan ibaret anlatılan,
Rüyadan, kabuslardan
Sarsılarak uyanmaktan ibaret
Çocuk işveli,
Aşk - ı sevdan.
Erimiş zifti banmış ekmeğine,
Ayrık otu Hayriye.
Asfaltı adımlıyor çıplak ayakları,
Yemenisi pembe,
İnadına renkli.
Kış gününde yazdan kalma elbisesi,
Yüzünde delice gülümsemesi,
Harcanıyor bozuk para gibi
Benliği.
Yedi kule zindanında,
Zincirlenmiş gül kokusu.
Küflü duygular haykırsın,
Dikeni koparılmış Leylaların.
Duyulmuyor ki feryadı,
Yaşananlar gerçek olsun,
Bülbül ötüşleri unutulmuş,
Palavradan Mecnunların,
Cezası idam olsun.
Ahh şiirin en koyu kenti,
Sarhoş yüreğimin
Sahibi, İstanbul
Sana yazıklar olsun.
ŞİİRBAZ...
(
Ayrık Otu Hayriye başlıklı yazı
çitlembik tarafından
30.06.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
