Çoktandır özlemişim,
uçsuz bucaksız bir kır ortasında
gözden kaybolmayı
bir dağın eteğinde dinlenip
rahat nefes almayı.

bu sıcak yaz uzun sürdü ,
yordu ruhumu.
leylanın gözlerinde,
mecnunun hayali ne gezerdi !
ama gezer oldu:

yemyeşil bu kır;
yaşam kaynağı
görebilene hissedebilene
sayfalarca roman hem de eğiticiydi :

bir de akşamların ,
kızıl rengi ufukta belirince
mavi gölün derinliğinde
bir gelin çıkar ortaya
hala kınalı elleri.

atı kanatlanmış o zamanlar,
savurmuş gelini bir göle doğru
ama ebediyete göçmemiş
golün yüzüyinde görünürmüş
süsüyle endamıyla
tıpkı nilüfer gibi
ve ansızın kaybolurmuş:

o gelini sadece;
kızıl akşamların koynunda
eli çenesine dayalı oturup ufka dalanlar,
sevgisi sonsuz olanlar görürmüş
"ve ben onu gördüm "

Nuran KARACA
14:17 28.06.2016

( Göl Gelini başlıklı yazı Susmazşiirler tarafından 28.06.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.