Ereyim Muradıma
Gizli gizli otururdum gönlümün köşkünde
Seni gördüm çıktım hemen ben meydana
İsmini zikrederken gönlüm senin peşinde
Gel gir gönlüme ey sevgili ereyim muradıma
Yüreğime gamı yükleme gülüşünle gülsün
Gurbet ile gönderme yanında kalsın ölsün
Gözlerini sakla gönlümde mezarımda seninle görsün
Gel gir gönlüme ey sevgili ereyim muradıma
Durulayım yanında bulanık akıtma beni
Cefalar çektirtme devan ile yaşat beni
Gireyim gönlüne dünyaya doyan eyle beni
Gel gir gönlüme ey sevgili ereyim muradıma
Keder ile yandım gülüşüne vuruldum
Akmayan bir pınardım okyanus oldum aktım
Kurumuş bir daldım çınar oldum sana uzandım
Gel gir gönlüme ey sevgili ereyim muradıma
Susuz bir ovayım gönlün ile sula yar beni
Kurumuş bir çiçeğim gönül içine al yaşat beni
Yolunu kaybetmiş bir aşığım tut elimde yolum ol benim
Gel gir gönlüme ey sevgili ereyim muradıma
Kul Mehmet’im gel gir gönlüme saraylar yaptım
Bu garip gönlümü aldım sen gönlüne sattım
Al beni gönlüne seven yap yoksa ben battım
Gel gir gönlüme ey sevgili ereyim muradıma
Mehmet Aluç-Kul Mehmet
