Acı söz atom gibi
Acı söz atom gibi gönülleri yaralar
Etrafa saçtığı lav gökyüzünü karalar
Nefse uyan gönlünü şeytanlara kiralar
En zayıf yerden girer, dolaşır mâniasız!
Dinine bağlı olan kin ve nefret beslemez
Hiç kimseye katiyen ağır sözle seslemez
Çirkini çirkin görür onu kalkıp süslemez
Dinden kopuk olanlar dalaşır mâniasız!
Sevginde mutedil ol, sevdiğin düşman olur
Kin beslersen hakeza taraflar pişman olur
Mütevazi olanlar gözlerde azman olur
İnsanların gönlüne ulaşır mâniasız!
Kendini tanıyanlar Rabbini bilmiş olur
Acizliğini anlar insafa gelmiş olur
Hakiki tövbe eden günahı silmiş olur
Kibirli her günaha bulaşır mâniasız!
Bir insan bilemezken kulağının ardını
Apaçık gerçeklere nasıl döner sırtını
Varacağı yer belli eskitince kartını
Orda sevdikleriyle buluşur mâniasız!
Der Mikdadî herkese mecellesi verilir
Ne halde ölmüş ise insan öyle dirilir
Allah’ın huzuruna o şekilde girilir
Zebaniler orada doluşur mâniasız!
Ozan Mikdadî