Sýcaklar baþladý
Ve!
Sýcaklarla beraber Mennez kokusu geldi, burnuma.
Bað evimizin sekisini sývayan anamýn hayali var karþýmda.
Gelmiþ geçmiþ yýllarý, düþünüyorum.
Karþýmda, ellerinde beyaz çamurla bana bakarken.
Göçme zamaný geldi diyor anam.
 
Sýcaklar baþladý diyor.
Artýk þehirdeki evimizde, durulmaz diyor sýva yaparken,
Elinde beyaz çamur, koþturuyor.
Anam.
 
Ne yapýyorsun sen anam.
Ne sen bulunduðun yerden kalkýp göçebilirsin ne ben gidebilirim buralara.
Diyor ve aðlýyorum.
Aklýma geldi’ de, bir zamanlar bað evimizin sekisini sývayan anam.
Ýþte o bað evlerindeki oturulan batýrmalarýn yendiði
Sekilerin burcu, burcu toprak kokusu geldi geçmiþ günleri hayal ederken.
 
Bilmiyor’ ki, rahmetli anam.
Þimdi, gidecek gücüm kalmadý, o eskiden sekisinde oturulan baðlara
Gitsem.
Ya yollarda düþer, yatar kalýrým.
Ya’ da, ayakkabýmdaki beni yürüten demirini kýrarým.
 
Ah anam ah,
Bilmiyorsun’ ki sahipsiz kaldý bizim yaz günleri göçtüðümüz baðlar.
Evler.
Ne ben gidebiliyorum ne baþkasý
Oysa göl manzaralý olmuþ þimdi bizim oralar.
 
21 Haziran 16
Ahmet Yüksel Þanlý er
.
.