Keşke yakın olsaydım diyorum.
Benden uzak kalan sevdiklerime…

Beni sevip sevmedikleri umurumda değil ki. Ama yine de keşke diyorum, onlar da beni sevseler.
En azından sevdiklerini bilsem, beni sevdiklerine inanabilsem. Tamamlanırdım belki o zaman.
Sevildiğimi bilsem,
Umurumda olmasa yorulduğum!
GECEDEN geceye akar serzenişlerim, Semaya değer usulca Hakk’a seslenişlerim. 
Sonu gelmeyecek, bitmek bilmez direnişlerim.
Susuyorum ayırarak geceyi karanlığından. 
Seviyorum yırtarak nefreti korkaklığından.
Sevmek diyorum,
Keşkeler ötesi,
Yalnızlık abidesi…
Bir ay veda ediyor alacakaranlığa, 
Of hay Hak diyerek yarılıyor tam ortasından,
Göğsünün!
Neyimeydi aydınlık!
Neyimeydi günlük güneşlik!
Merhaba sana ey zifiri gece!
Merhaba alacakaranlık…
( Bir Üzgünün Şizofrenik Notları-4 başlıklı yazı AyşegülAktağ tarafından 21.06.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.