Online Üye
Online Ziyaretçi
Ey gonca Gülüm !
Dönüp kendi içime bakınca
Bu sensizlik akşamı içime
inen hasretin
Beni kederden kahrediyor
Sana yakın olmak,
Senin gölgen kadar sana
yakın olmak istiyorum
Ve yokluğun budarken ruhumu,
Çiçeğe durmuş mavilerim
gümrah bir orman gibi
Özlemle bekliyor seni
Ey güvercin kahvesi gözlü sevgili
!
Görmüyor musun:
Elimde bir demet kelebek
gözleri
Gözlerinin sahilinde sana
doğru koşuyorum
Yağmur sularıyla yıkanıyor
gülüşlerim
Ve adını terennüm ediyor
dudaklarım
Bir arabesk başdönmesi
benimkisi
Bulutlara giydiriyorum
ruhumu
Kanatlanıyor kelimelerim
Şiirlerime konu oluyorsun
Sokak lâmbalarım geçişinle
ışıl ışıl
Bastığın taşlardan
fışkırıyor gülücükler
Gecenin perde arkasında
Kalıba dökülüyor gerçek sevdamız
Aşk bizde buluyor,keşfediyor
yeniden gizemini
Ey vefâyı hâlâ kaybetmemiş
sevgili !
Gel,şimdi giydir ruhunu ruhuma
Yağmur yüklü geceleri indir
gözlerimden
Ve her şafakta uyandır beni
öpücüklerinle
Saçlarının rüzgârıyla savur
beni sana
O turunç çiçeklerini tutan
parmaklarınla dokun tenime
Ve söndür kendimle
kavgalarımı tebessümlerinle
Yokluğunda büyüttüğüm sensizliğimin
perişanlığından,
Gel kurtar beni artık
Ey gözlerinde aşk taşıyan
sevgili !
Unutma !
Sen benim aşk ülkemsin
Ve biz bir gökkuşağıyız
kelebek mevsimine
Ve umuduz saf sevgilere
……..sensizliğin yokluğunda…14:22/13
haziran 2016