Sözde geçim sýkýntýsý var ama

Kemeri sýkan yok eskisi gibi.

Evlerde hiç iðne- iplik arama

Söküðü diken yok eskisi gibi.

Taze süt ve ayran içilmez oldu,

Yemyeþil çayýrlar biçilmez oldu,

Tarlalar meradan seçilmez oldu

Kýr- bayýr eken yok eskisi gibi.

Þenliklerde, düðün- dernek olanda,

Bir iðnelik yer kalmazdý alanda,

Yaylanýn düzünde garmon çalanda

Horona kalkan yok eskisi gibi.

Kimi senfoniden keyif almakta,

Kimþi arabeskle hayat bulmakta,

Nere gitsen caz müziði çalmakta

Türküler yakan yok eskisi gibi.

Budur günümüzde anlayýþ iþte,

Din- iman aranmaz olsun beleþ de,

Hep zenginlik, mevki istenir iþte

Güzele bakan yok eskisi gibi.

Kimi Antalya’da tatil yapmakta,

Kimisi yazlýkta bir yer kapmakta,

Kiminin gurbette kalbi çarpmakta

Yaylaya çýkan yok eskisi gibi.

Kimse Ferhat olup dað mý deliyor?

Ne yürekler ne de gözler doluyor,

Þimdi aþklar hep ömürsüz oluyor

Sevdalýk çeken yok eskisi gibi.

Sevda diyarýndan, gönül yurdundan,

Aþka düþüp, ayrýlýðýn derdinden,

Yanýk Ozan, giden yârin ardýndan

Gözyaþý döken yok eskisi gibi.

Ankara- Mart 2014

Muhammet AVCI