hayatın kırılgan dalıyım
kah gülen kah ağlayanım
daha çok hüzünlü nameleri yazanım
hiç olmadı derdimde anlayanım

tek dostum yazan kalemim
hiç ihtiyaç duymadım sahte alkışlara sözlere
bakmak istemedim yalan bakan gözlere
ama bende yanıldım çoğu zaman

ömrüm geldi geçti böyle
gençliğim kaldı geride
artık ne söylersen söyle
bu zamanda eski aşklar yok doğrusu böyle

kendi nazımı bile çekemez oldum
doğru insanı beklerken hep yalanda seveni buldum
niye bu tahlisizlik diye her gün kendime sordum
yeter gönül artık vefesız insanlardan yoruldom


( Kimse Bilemez başlıklı yazı ÖNDER_34 tarafından 29.05.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.