GÜL DERLEYENLERE

Sevda ülkesinde,

Yalın ayak koşan çocuklardık,

Sokak aralarında.

Iztırap çeşmesinin acı suyunu,

İçtik bir dilberin avuçlarında.

 

Kimi zaman bir yaprak gibi savrulduk ,

Ayrılık mektubunun satır aralarında.

İhanet çemberinin  alanını  ,

Bile bile yanlış hesapladık  her defasında.

 

Yalnızlık sahilinde terk edilmişliğe,

Değen ,yorgun ayaklarımızla,

Gidenlere el salladık.

Martılara attığımız hatıraların kırıntılarıyla,

 

Büyüdükçe yeşeren hayallerimiz,

Sürgün oldu karlı dağların sırtlarında,

Tam güneş açacak   derken  düşlerin ufkunda,

Bastırdı fırtınalar ömrümüzün baharında.

 

 

Yitirilmişlikler bahçesinde ,

Her gün sarı zambaklar boy attı.

Menekşe gözlerde tutsak üveyikler ,

Uçmak isterken     can evinden yaralandı

 

 

Maşukların sırlı kafeslerinde,

Aşıklar her dem biçare kaldı.

Dünün geçmişinde   ,yarının geleceğinde

Gamzelerse hep göğe yükselen ahları saydı.

 

 

 

,

Zamanın birinde  haddi olmayarak,

Bir şair , aşka dair  şiir yazdı.

Sözü gül eyleyip derleyenlere,

Gün geldi  ,   hoş bir kelamı kaldı

 

 

 

( Gül Derleyenlere başlıklı yazı nurşan tarafından 26.05.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.