el ayak çekilmişti sahilden
pılını pırtısını toplayıp gitmişti güneş
Rodrigo dan bir gitar konçertosu gibi esiyordu rüzgar
ay ışığı utangaç bir gelin gibi duvağını açmış
gökyüzünün avuçlarına dağılmıştı
yıldızlar…
yılkı atlar gibi sığınmıştık; sahildeki o kayalığa
“sakın ha yaramazlık yapmayın” der gibi martılar pike yapıyordu üstümüzde
bizimse; hiç hazırlığımız yoktu aşk a
firuze renkli bir taşın üstüne; leylak kokulu bir mum yakmıştık
susmak lazımdı; sessizliğe hürmeten
o; biraz mahcup, biraz tedirgin konuşmaya çalışıyordu
sesi titriyordu bir fısıltı gibi konuşurken
gecenin büyüsüne rastık çekiyordu esmerliği
“ahh keşke” diyordu ahh keşke…
rüzgarda açık unutulmuş pencereler gibi kendine çarpıyordu
kirpiğin de yağmur bulutları
saçlarında kül rengi bir efkar
bir yarayı gösterir gibi yüreğini açıyordu
her pusudan sağ çıkmış bir kılıç balığıydı
ay teninde; kanlı zıpkın izleri
yorgundu yasak sularda yüzmekten
bakınca hapsediyordu gözleri
nasılda anneydi
nasılda yiğit
kimsesiz çocuklar barındırıyordu yüzünün deltası
yarım kalmış aşk çığlıkları birikmişti avuçlarında
yüzü gizli bir geçit
bakışı hüzün sağanağı
tanığımdır, o eflatun gece;
o çözüyor, ben ilikliyor dum, gecenin düğmelerini
sonra…
bir kandile üfler gibi durdurdu zamanı usulca
nefesimiz birbirine karıştı
“aşktan öte köy yok adamım” dedi
filozof bir edayla
gülüşü zarif…
bakışı yaralı kuş…
gözleri zifir b/ela…
(
Gözleri Zifir B/ela başlıklı yazı
gölge06 tarafından
26.05.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
