Uşağum 87.
Durdukça yenilenir hayatın kuralları
Cehalete vefanın âlemi yok uşağum!
İpleri gerip durur fitnenin kralları
Hâl böyleyken tufanın âlemi yok uşağum!
Bir yandan insafsızlar masumları vuruyor
Gayrisi ilgisizdir ne duyup ne görüyor
İnsanlık son deminde can çekişip duruyor
Zerre kadar sefanın âlemi yok uşağum!
Uğraşıp duracakken asrın ilimleriyle
Ruhsuz, duyarsız olduk savaş filmleriyle
Empati kuruyoruz devrin zalimleriyle
Bundan büyük cefanın âlemi yok uşağum!
Vakit geçirmek için kahveye gidiyorlar
Hayatın baharında boş amaç güdüyorlar
Oyunda rekor kırıp iftihar ediyorlar
Böylesi boş kafanın âlemi yok uşağum!
Kalbi taş kesilmişse kafası çalışmazsa
Takılır ayakları bir denge oluşmazsa
Lazım olacak kadar öğrenip alışmazsa
Ölüm yeğdir şifanın âlemi yok uşağum!
Der Mikdadi cahilin olmaz arı adabı
İhtiram nedir bilmez kaba olur hitabı
Atılan her adımın yapılmazsa hesabı
Uyursun da sofanın âlemi yok uşağum!
Ozan Mikdadî