1
Muhabbet yürektendir gönül aşk ile coşar,
Olgunlaşınca sevda hakiki Yâr’e koşar.
Kaldırıp yücelttiysem başıma koyaraktan,
Gürleyerek korkutma yukardan beni ey gök!
Bir ışık beklediysem zulmeti oyaraktan,
Şimşekleri sarkıtma; kaldıramam, dağa çök!
Kandırmak istiyorum kalbimi doyaraktan,
Bolca nur bekliyorum bana rahmetini dök!
Menzile varamasam yiterim kayaraktan,
Ey arz ve gök sahibi hasreti içimden sök!
Bigâne kalmayayım aşkımdan cayaraktan,
Öyle derinleşsin ki, sevgim arşa salsın kök!
Âşık-ı sadık delip nice dağları aşar,
Vuslatına erende ancak hayatı yaşar.
Maksadım yaşamaktır gafleti soyaraktan,
Ey en büyük düşmanım elini yakamdan çek!
Besmeleyle kovarım lanetler sayaraktan,
Elbette yolun gider gayya kuyusuna dek!
Genişlettim halkayı etrafa yayaraktan,
Rahman’a dayanınca gerekmez ilave ek!
Hiç istemem çevremden sitemler duyaraktan,
Nemalanıp da aşkın kerhen olmasını pek!
Yeter ki al yanına istersen bayaraktan,
Oldum olası bildim sadece ben seni tek!
Asırlara dayanan hasret gönlümü deşer,
Dayanamıyorum ki, çok mu uzaktır mahşer?
MFK