Dünsüz bir döngüde olmayý dilerdim:

Öncesiz ama geri dönüþümsüz.

Bir miladý yeðlerdim an’ý mühürlediðim

Damgalý bir kelamda,

Sonrasýz bir mekânda,

Kýblesi yürek sesi olan bir selamda.

Hüznü yolduðum bir papatyaya özendim dün gece:

Islak topraða sen diye ektiðim yoldaþ bir imi,

Mabedi yokluk olan sefil bir hükmü

Ve unutmaktan men ettiðim benliði

Ama sorma sen yine de.

Övgüleri dizdim ölüm öncesi,

Sonrasý gizem yüklü bir satýra gizlendim

Gün ertesi.

Kýrýk plaðýn arka yüzünde bir resimdi

Seni son gördüðüm o ölümcül rütbe:

Cilt cilt kitaplara yýðdýðým

Dengi olmayan bir aþk’a meyletmiþken

Titrerken gönül sesi.

Baðnaz bir maðlubiyetti belli ki,

Titri bir gölgeye rast gelmiþ bir makam,

Adý olmayan bir varlýktan

Sinsice sýzan derin bir hüsran

Ve edimsiz bir mevkide,

Sýðýndýðým ulu rahman.

Mademki yoksundum varlýk öncesi,

Mademki yoktun milat ertesi,

O ritüelde titredim,

Ýçin için yanarken elimin tersi.

Aykýrý edimlerin yürek burkan sessizliði:

Devinen gönülden de yorgun zaman.

Gönülsüz hükümlerin muhatabý benlik:

Susmak belli ki asli görevim.

Meylettiðim ömrün ilk ve son hutbesi;

Dilimde kekremsi bir sessizlik,

Yüreðe oturan ölüm öncesi.

Dünden giydim beyazý,

Beyazýn arsýz ve sýrsýz yalnýzlýðý.

Gönülden damlar yaþ da görünmez dýþarýda,

Yaðan rahmete dokunan Mevla’nýn yüce ismi,

Telaffuz etmeye doyamam ifþasýný sevginin,

Nasýl bir aþk ki;

Sevmeye doyamadan yetmez oldu ikbalim.

Reþit bir sancý, ansýzýn sýzan ve büyüyen,

Ýlksiz bir vebal belki de eremediðim,

Dönüþümsüz bir yol,

Düþtüm düþeli bu aþka,

Varamadýðým.

Tutanaklarda kayýtlý bedeller,

Sonu gelmek bilmeyen yüklemler;

Neþriyatý adsýz sanrýlarda,

Sakýncalý mihraklarda

Ve dönüþümsüz, muðlâk batýlýnda

Ömrü yâd ettiðim gizil bir hazine belli ki

Sýðýndýðým pervazýndan,

Kuþ bakýþý mimlediðim devrandan

Arda kalan o silik silueti,

Adlandýramadýðým bir hükme

Yenik düþen en izafi açýlým

Rahvan yüreðin kýrsalý,

Önsözü kayýp bir romanýn

En büyük ayýbý.

Maðdur imler kadar tehdit yüklü

Bir sarnýç:

Doyumsuz bir ruhtan sýzan

En derin arzu.

Gel-gitlerden öncesi,

Mazlum bir ruhun

Ýsimsiz güncesi.

Vebali boynuma ey hayat,

Sen yeter ki sakla adýmý ilk sýrada.