Online Üye
Online Ziyaretçi
bir umut türküsüdür gülen ağaçlar
açlığa ,sefalete ,illegal duygular, başkaldıştır
kan sevgi kokmaz asla
Afrika'da şafak söküyor
eski şarkılardan dem vuran ud
sabahı okşuyor
açık pencere bir kitap gibi görünüyor
bahçeye bakan siyah gözler
yığılan yaprak tozlarını topluyor
çocukların hayalleri doluşuyor pencereye
şiirlerden serpiliyor gülen ağaçlar
çocukların yerine gülümsüyor
her dalında bir umut türküsü
rüzgarlarla bir kemana dönüşüyor
gülen ağaçlar sevgi açıyor
sedir ağaçları en çok umuda sargın
ceviz ve iğde dalları
maviyi çiziyor gökyüzüne
uçurtmalarını rüzgara bırakıyor çocuklar
ve hayatı güneşe çiziyor
tuvalde sulu boya rötuşlar gölgeleniyor
gülen ağaçlar yorgun
Afrika'da akşam oluyor
yasadığımız ülkede sabah
çocuklar kirlenmez büyümedikçe
yürekleri kocaman şefkat yumağıdır
akşam evinde Afrikayı açlığı düşünüyor
gülen ağaçlara sarılıyor çocuk
güneşin yüzünü sevince çiziyor
Afrikayı suya konduruyor mesela
aç bedenleri dolu dolu sofralara
akşam evinde yediğinden utanıyor
Afrikalı Marcel i
Demba yı ,
Miria yı davet ediyor yemek masasına
merhamet boğazlarında düğüm
tuvalde ağlıyor bir yürek
aç kalmış
susuz kalmış coğrafyalara
bütün büyükler bunu anlamalı
kan sevgi kokmaz asla.
Ayşegül A. Karagöz