Online Üye
Online Ziyaretçi
Uğultudur zamanlar anne. Zaman takvimlerden iner hınçla. Koştukça hırpalanır deli vakitler. Çığ gibi büyür hınç. Bir ağıt yanar sigaramda, çayım çalakalem bir kızıl. Bir kızıl ki ey güneş sorma. Sorma kurban olduğum toprak, bekle gün dönümü, çıkıp gelirim bende asırlar gibi uzun, kalırım anne dizine uzanır gibi, uzanırım göl yatağına.
Yârin gül yüzüne sürer gibi sürerim atımı bayırlara. Dağlar kıyımları ezber eder, kan yürür. Tapınak olduğumuz kalpler sarar kendi sıcağına. Al kırmızı kan, gökte mavi ve yeşil baharlar. Sarı sıcak mevsim ve kızılcık şerbeti akar damarlarımda. Bir ateşle kavrulduğum, bir mana, bir umut. Bir umut ki sorma.
Deli rüzgâr tokatlar yüzleri, yağmur iner gökten saflıkla. İner de arınır tabiat. Arınmasa da şu karartı kalpler, şu irin vicdanlar, şu kapital düşkünleri… Arınırım bende suyla, buseyle, gözlerimde ki inançla. Öyle bir umut ki sorma. Sorma kurban olduğum vakit, uzanırım bende sarı sıcak baharlara.
Vaktidir gün dönümlerinin. Öksüzler annesine okursa türkülerini, bir ağıt yükselirse o körpe kalplerden, dünya da uğuldar.
Uğuldar anne. Bir hasret uğuldar. Bir göktaşı düşer gökyüzünden güvercin gibi. Bilirsin ki bu topraklarda güvercinleri de vururlar. Vururlar… Bağrından sökerler, bir çocuğu döve döve öldürürler, bir kızı yaka yaka kül ederler.
Uğultudur zamanlar anne. İşte şuramda bir sümüklü çocuk, o çocuk, daha yaşıyor anne. Fikri firar ettiğim 16 yaşım, ilk sigaram, ilk demli çayım şahit. O benim için dinlediğin Şafak Türküsü şahit. O yıllar öncesinde, ıssız zamanlarımda güler yüzünle demlediğin çaylar, içtiğim tütünler şahit.
Muammer Gündüz // Uğultudur Zamanlar Anne
https://www.youtube.com/watch?v=E4x8-eRbEvo