Güneþ ýsýsýný ve ýþýltýsýný kaybetmeye baþlar ilk önce. Korkakça gizlenir daðlarýn arasýna. Sanki canýný yakmýþýz da bizden kaçarmýþçasýna. Her bir rengi solar yavaþ yavaþ. O içimize kadar iþleyen sýcaklýk ve aydýnlanma yerini üþümeye ve kasvete býrakýr. Mehtap ise gülümser bu duruma dalga geçer gibi. Ve deniz... Yüreðine bir kýpýrtý gelmiþtir. Medcezirin etkisiyle bir saða bir sola salýným yapar dalgalar. Yýldýzlar belirir birden. En güzel makyajýný yapar ve defileye çýkar. Seyircileri ise biziz onlarýn. Bizi kaybetmek istemezler. O yüzdendir ki; her gecenin ilerleyen saatlerinde parýldamaya baþlarlar. Týpký yüreðim gibi bulutlar da karanlýktýr. Baðýþlanmayý bekleyen günahkarlar gibi sabahý bekler tüm bulutlar. Güneþ onlarý kutsayacaktýr. Fakat bunun için Ay'dan izin almalýdýrlar. Ay; o kötüdür. Görüp görebileceðiniz en kötü varlýk. Ýsmine onca þarký yazýlýp söylenmesini hak etmez.  Rengini bile Güneþ'ten çalar, hýrsýzdýr o. Gün ýþýðýný kendi elleriyle boðar, katildir o. Bu yüzdendir ki dostlarým; affedilemeyecek yegane varlýk O'dur. Rüzgar soðuk eser gecede. Ey kanýmýzý donduran, dudaklarýmýzý kurutan ve hislerimizi anlamsýzlaþtýran rüzgar, seni üfleyenin yanýna dön! Bizi üþütmeyi ve titretmeyi býrak. Yarýn sabaha yine arkadaþ kalalým seninle. Ve siyah gökyüzü, neden zifiri karanlýða boyadýn gecemi? Yolunu kaybetmiþ kuþlara acý! Onlara rehberlik et seyahatlerinde. Fakat sen Ay'ýn yaverliðini yapýyorsun. Kötü ruhlar üzerinde uçuþur farkýnda deðil misin? Onlarý defet baþýndan. Býrak kendini Güneþ'e tekrar. Býrak boyasýn yüzünü açýk maviye...