Zýt kutuplu efkârým baþýmý döndürürken,
Ruhumu ekþitiyor akla dökülen asit.
Bir yandan itikadým harýmý söndürürken,
Ötede fit veriyor kalpte bükülen fasit.

Hasbelkader gücümce icra ederken amel,
Þevkimi pür zedeler dünyevi olan ham el,
Kýyam durabilsem de sarsýlýr bende temel,
Ömrümün þeridinde binlercedir þer kesit.

Üç beþ nefsî düþmaný manevrayla yensem de,
Azrail’in nefesi nedense hep ensemde,
Tüm yönler Bir’e çýkar her nereye dönsem de,
Bu hayat mücadelem öyle deðil ki basit.

Et kemikten mücessem aciz bir kulum ya Rab,
Ger ehven olacaksam kabullenmesin turab,
Gagalasýn beynimi leþ yiyen cümle gurab,
O ki Müminim hâlen öyle yaþat ey Basit.