Yalnızlığın en kötüsü,

kalabalığın ortasında,

yalnız olduğunu bilmeden yaşanandır!

yalnız olduğunu bilmeden yaşamanın,

yalnızlığın en kötüsü olduğunu kimse bilmiyor.

bir ben biliyorum,

bunun için

bütün okulları bitirdim…

 

Bir dost ararım dertleşmeye,

Sıradanlaşmış hayatımda,

Dostun benim diyerek,

Yalnızlık gelip oturur başucuma’

 

Kendimle dertleşirim.

Kendi muhasebem kar göstermekte…

Çünkü her şeyimle ilgilenilmekte…

Ama bir şey var ki, işte o hep açık vermekte…

Ben değilmişim meğer kar eden,

Kader yontmuş hep kendine…

İtmiş beni yalnızlığın içine…

Geçmişime baktığımda  görebildiğim;
Bir kesekağıdına biriktirdiğim keşkelerden başka bir şey değil
Üzülsem de aslında, ağlasamda bir şey değişmez…

 

İşte bu umutsuzluk anında,
Bazen kahkahalarda bulamadığım huzur
Bir fotoğrafla çıka gelir karşıma…

( Yalnızlık... başlıklı yazı AliKemal tarafından 1.05.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.