Uğursuz Ayna
Bir gece yalnızlığım geldi misafir oldu.
Rengim attı,bembeyaz yüzüm o an soldu.
Karşıma geçip sohbet ettik,dedim yoruldum.
Bu yollar yorucu,kısacık saçlarımı yoldum.
Sigaradan çiğerlerim iflas bayrağı kaldırdı.
Olsun dedim,devam ettim,biranda saldırdı.
Kendine gel Hayati dedi,sustum şaşırdım.
Kurduğum hayallere değilde rüyama karıştım.
Engebeli hayat yoruyor,fakat yinede takadım var.
Ölüyorum dediğim halde,nasılsın diye soruyorlar.
Yalnızlığım bakıp gülüyor,sanki espiri yaptım.
Sinirden parmaklarım kireçlendi,küllüğü fırlattım.
Kaşlarını çatan yalnızlık,hesap sormaya başladı.
Dedim hayal ürünü,geç yerine otur yerine aslanım.
Kafayı yediğimi anladım,o an döküldü gözyaşlarım.
Sigarayı söndürüp,sarı renkli yastığıma sarıldım.
Yalnızlığımı kendi kafamdan misafir ettim evime,
Delirmeye başladım,çeki düzen vermeliyim kendime,
İnsan içine karışmaya başladım,engel yok sevmeme,
Ben yalnızken kötü oluyorum,ortak isteme derdime.
Neyse yüzümü yıkadım,yavaştan kim olduğumu anladım.
Takım elbisemi giydim ve mentolsüz sigarayı bıraktım.
Saçlarıma düzen verdim,ütülüydü siyah kravatım.
Ve en önemlisi odamdaki uğursuz o aynayıda kırdım.
Hayati Doğan CEYLAN
(
Uğursuz Ayna başlıklı yazı
Hayati Doğan tarafından
30.04.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
