Eleştirsem de gâhî bazı kem yönlerimi,
Diğer yandan aslında Hak’tan özel eserdim.
Geleceğim umutlu dağıtsam cinlerimi,
Menfi işler çoksa da Rabbe nasıl küserdim?
Gücümü aşmasaydı eşrarı durdurarak,
Ömrün her safhasında mizanı kurdurarak,
İnsanlar arasında muhabbet ördürerek,
Adalet rüzgârıyla gönüllere eserdim.
Kargaşaya yol açan terör, fitne fesadı,
Ehil olmayanlara bolca akan hasadı,
Hakkıyla çalışanın işlerinde kesatı,
Yetki verilse belki biiznillah keserdim.
İcraat yapamadan boş konuşulan lafı,
Hiç biri okunmayan kitapla dolu rafı,
Açları düşünmeden pervasızca israfı,
Değerlendirip en son usulünce kısardım.
Elimde olsa iblisin defterini dürerek,
Kafdağı ötesinin ta ardına sürerek,
Ya da halkın içinde dersini tam vererek,
Darağacını kurup uluorta asardım.
Yanlışlar revaç bulmuş doğrular hüküm giymiş,
Demek ki bu dünyanın imtihanı da buymuş,
Anlayamadım gitti insanın derdi neymiş?
Bi/taraf olmak için kalıbımı basardım.
MFK