Bulmasa'da dermanı...
Sevenler bilir hüzün dolu nağmeler fermandır
Sevmesini, sevilmesini bilene.
Nazlı yare bir gün veda etsem de
Umutla beklerim hasretle, o çekip gitse de
Koparırım fırtınalar ona zarar gelse, aşk bitse de
Yakarım dünyayı alev, alev yansam da...
Sevenler bilir ölüm bir başka tatlı gelir
Sevmesini, sevilmesini bilene...
Aşık, ölümün tatlı şerbetini içerken sevda uğruna can verirken
Son nefesinde ki, söz dest-anlaşır şairlerin kaleminde...
Sevenler bilir hüzünlü dizeler bir başka huzur verir
Sevmesini, sevilmesini bilene...
Nice tuzaklar engeller dizilmiş yollarıma
Aşılmaz duvar yol vermez yüce dağlar
Gam düşmüş sensiz bağrıma bu dert bir ayrı
Üstümde gökyüzünü sarmış kapkara bulutlar...
Sevenler bilir bir başka çağırır gökyüzü
Sevmesini, sevilmesini bileni...
Gel gayrı ölüyorum diye çağırır nazlı yar dağlar ötesinden
Ne durursun ey deli gönlüm nazlı yare kavuşmak varken
Gayrı dinlemem gelse de ölüm bu son fermanım'dır
Aşk düşmüş mısralara, gayrı tutmayan dizlerime derman gelir...
Sevgimi duyanlar deli dermiş derse desinler
Bilmezler kara sevdaya düşen firavun olsa imana gelir
Bak çağırıyor nazlı yar yüce dağlar mavi denizler ötesinden
Gayrı yollara düşmeyen, tüm engelleri aşıp nazlı yare ulaşmayan namerttir...
