Gülüşün güneş oldu
Can evimi yaktı kavurdu
Her gün başka başka güzelliğe
Sevdayla uyandım
Baharı müjdeleyen
Muştulu delice hallerin
Yüreğimi yaktı kavurdu
Yolunu devşirdim


Sarı saçlarının gölgesinde
Sararıp soldum
Hercai menekşe gözlerin
Ömrümü yedi
Ya o eğilmeyen dik marur duruşun
Yok muydu?
Beni aldı savurdu
Ömrün tozlu çıkmaz yollarına


Kara gözlü, ince belli, kiraz dudaklı,
Narin yarim
Gül cemalin de
Amber Çiçeği kokun dört bir yanı sardı
Sinem de yanan,
Yakıcı kor ateşin, sebebi olurken
Beni benden alıp
Ölmeden diri diri mezara koydu


Garip varlığım,
Hasret göçüp giderken dünyadan
Gönül gözüyle görüp sevdiğim
Baldan tatlı sevdan
Mahşer de dünya da ki muradımın
Allah'dan ikrarı oldu
Cennette Tuğba gölgesinde
Huri ile vuslata erdim

25.02.2016 Ankara P.ÇETİN

( Tuğba Gölgesinde Vuslat başlıklı yazı Kara kız tarafından 24.03.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.