BARAK ODALARINDAN  ESÝNTÝ

Ahmet AYAZ

Gaziantep Güneþ Gazetesi 24 Mart 2016

………………………………………….

       Barak Odalarýndan bir esinti  dedim ama, bir çoðumuz Barak Odalarýnda, Barak Kültüürünü,  köy kültürünü biribirimizden duymuþ  öðrenmiþ olmalýyýz. Barak Ovasýnda, Nizip Ýlçemize baðlý bulunan Kürep Köyündeki, köy odalarýnda oturmayanlar, beþ tane üniversite bitirse, oturup kalkmasýnda, insan iliþkilerinde davranýþ bozukluklarýný görürüsünüz. Ama Barak Odalarýnda yetiþmiþ bir insanýn, okur yazarlýðý olmasada, insan iliþkilerinde, davranýþ bozukluðuna az rastlarsýnýz. Bir  insanýn yanlýþý olursa, o insan güzel sözlerle ikaz edilir. Yapýlan bir yanlýþý, hiç kimse duymazlýktan, görmemezlikten gelmezler. Geçmiþte biri birisi  ile önemli bir anlaþmazlýkda, Barak  insanlarý, mahkeme kapýsýna deðil, Barak Aðalarýndan ve o günün Aþiret Reisi, Rahmetli Üveys Öztürkmen’e  giderlerdi. O mahkeme kararý gibi karþýlýklý olarak taraflarý dinledikten sonra, haksýza haksýz derdi. Haksýz da haksýzlýðýný kabul ederdi. Rahmetli Üveys Öztürkmen’in birkaç defa acý  kahvesi bana nasýp olmuþtu.

       Barak ve köy kültürümüzde, huzurda olmayan bir kimsenin  arkasýndan küfür etmek çok ayýptýr. Aslýnda küfür zaten bir ayýptýr.  Ya bir de huzurda olmayan kiþilere küfür etmek, ayýbýn haddini aþýyor demek. Bizim gazeteci  arkadaþlarýmýzýn bir çoðu bu bilgiden, bu görgüden  yoksundurlar. Huzurda olmayan kimselere küfürü  savurur,  kendi, kendini de kahraman sanýrlar. Halbu ki, yaptðý küfür ile ancak kendi kendisinin seviyesini düþürüyor.  Onun da farkýnda bile olmuyorlar. Çünkü zat’ý muhteremde  görgü yok, bilgii yok, bir akýl fukarasý olduðunun farkýnda bile deðildirler.

          Ben burada bunu anlatýrken, genç ve son derece saygýlý, gazeteci arkadaþlarýmýzýn varlýklarýný da inkar edemem. Ýnkar edersem  çok ayýp olur, saygýsýzlýk olur, hem de günah olur. Bu sözünü ettiðim arkadaþlarýmýzýn adlarýndan söz etmeyeceðim. Bunlar, gazetecilikte, gereken bilgi ve görgüye sahiptirler. Ðerçek gazetecilik sýfatýný da taþýmaktadýrlar. Saygýdeðer gazeteci arkadaþlarýma sesleniyorum. Gazetecilik, kutsal ve þerefli bir meslektir. Lütfen bu mesleðe gölge düþürmeyelim. Meslekdaþlarýmýza ve tüm  insanlarýmýza karþý, saygýlý ve sevecen olalým.

         Ben Oðuzeli’nin Yakacýk Köyünde doðup büyüdüm  ama, köküm Barak Türkmenidir. Abdürrezaklý  Aþiretinin Ali Ýdrisli Oymaðýndaným. Bu günlük de bu kadar. Sohbet yazýlarýmda yine buluþalým. Hoþça ve dostça kalýn. En güzel ve mutluluk dolu günler hep ve hepimizin olsun derken; Yolunuz düþerse, Barak Odalarýnýn birisinde bir çay içiniz, Barak Odalarýnýn kültürünü bir defa da olsa, görünüz diyorum.