Veysel çiçeklendi bal oldu aktı

Kalbi yaralandı hüsnü yar için

Ama gözleriyle gönülden baktı

Baharda çiçeksiz aynalar için

 


Nevruzu görmedi gülün telinde

Serçeler çağladı sivralan ilinde

Dünya şiir günü köylük elinde

Yemişler üstüne dallandı Veysel

 


Bir yar için diyar bucak çağladı

Aşka vurulunca ömür dağladı

Bir tek karıncaya belin bağladı

Ayaksız tellere dokundu Veysel

 


Ne doğan güneşi ne gergin kaşı

Çiçek ilerlerken perdeden yaşı

Bir şiir demlerken eğmezdi başı

Cümle sözcüklere ağıttı Veysel

 


Atanın izinde halkın gözünde

Asla eğip bükmez kendi özünde

Bir çiçek bir çiğdem olur sözünde

Karanfil allayıp pullardı Veysel

 


Göçebe kuşlara mektup yollardı

Hakka ilerlerken aşkı sollardı

Zalim dikeninden insan kollardı

Kefensiz toprağı çullandı Veysel

 

( Çiçek Veysel başlıklı yazı prens tarafından 21.03.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.