Kurak çöllerde sürdüm izini,
Kerem ile mecnun gibi.
Sordum seni esen yelden,
Yoktu bir haber senden.
Yalancı baharlarda, doğsa da kış güneşi,
Söyle, ısıtır mı evreni ve içimi.
Hayat pınarlarım kurudu benim,
Heves değil, nefesti sevgim.
Gözlerim gözlerinde tutsak kaldı,
Yüreğimdeki yangınları görmez misin?
Haykırmak istiyorum, avazım çıktığı kadar,
Duymasan da sesimi.
Ellere inat, bilsen diyorum,
Seni ne çok sevdiğimi.
Dursun dünya dönmesin,
Kalmasın hayat emaresi.
Saatler göstermesin zamanı,
Yokluğuna dayanmıyor yüreğim.
Ölüm meleğim oldun benim.
Ben sende azım, sen bende fazla.
En büyük aşklar da biter zamanla.
İçin için yanan kor küllenir.
Yosun tutar kayalar da.
Tükenmiş sevgiler kalır anılarda...
Bıraktın arkanda bir enkaz yığını,
İstesen de onaramazsın.
Kırılan kalp olur mu tamir,
Var mı ustası.
Ben affetsem de,
Yüreğim af eder mi seni,
Bitirdin ölümsüz dediğim sevgimi,
Tükenmiş sevdalarda bir hiçim şimdi...
Refik
06 . 03 . 2016
İstanbul
(
Tükenmiş Sevdalarda Hiçim başlıklı yazı
keskin2011 tarafından
6.03.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
