seni öyle sevcem ki

þaþacaksýn sen bile

asla hile yok bu iþte, iyice bileceksin

ve kalkýp selam duracaksýn

seni yirmi dört saat seven

bu yalnýz ve derin adama

karanlýklar bir bez parçasý gibi kesilecek

ve her yer aydýnlýða dönecek

güneþ senin aydýnlýðýndan nemalanacak

ve utanacak güneþliðinden

ellerini tutup sana ýsýnacak ve diyecek ki

"sana deðen bu aþk

bana deðseydi eðer

 kaskatý kesilirdim

donardým"

seni öyle sevcem ki

buzullar eriyecek bir sabah

dünya ayaða kalkacak yine

küresel ýsýnma diye bir yalan uyduracaklar

ve buna inanacaklar

bilmeyecekler asla

sana olan aþkýmýn buzullarý erittiðini

güleceðim onlara kýs kýs

çöllerde çiçekler açacak yeþerecek otlar

ve kimse bilmeyecek sebebini

sýrf seni sevdim diye bahar gelecek dört bir yana

nevruza duracak herkes

cemre düþecek gönüllere

dünya yaþanýlýr yer olacak

saçlarýnýn bir yanýna papatya takacaðým

diðer yanýna ömrümü asacaðým

bir kolye gibi böleceðim kalbimi

yarýsý sen yarýsý ben diye

seni öyle sevcem ki

kendi kalesine gol atacak takýmlar

þelaleler tersine akacak

insanlar büyüdükçe çocuk olacak

ben sende imkansýzý olabilir yapcam

ve kalkýp öpcem yüreðini ortasýndan

bir gül kanayacak dudaðýmýn yarasýndan

kaným kanýna deðecek

dokunacak caným canýna

sevgili, deðiþmeyecekse eðer dünya

ne diye seviyoruz deðil mi

oynamayacaksa yerinden aðýr taþlar

ne diye dökülecek gözünden yaþlar

seni öyle sevcem ki

þairler aðýz açýk seyredecek

ressamlar fýrçalarýný atacak

kuþlar dört dönecek baþýmýzda

kavak yelleri þen esecek

ve ben kalkýp seni daha beter seveceðim

dört nala hem de

susacak cümle alem

susayacak cümle adem aþka

iþte sevgili

dünyayý ayaða kaldýramayacak

ve deðiþtiremeyeceksek eðer

ne diye seviyoruz deðil mi

seni öyle sevcem ki

bülbüller susacak güller açacak

aþkýn adý bundan böyle

sen olacak sen