Her bahar geldiğinde günüme gün katarım

Sen yanarken güneşte ben gölgemi satarım

 

Ağaçlar çiçek açar topraklar kavrulurken

Rüzgar denizden eser saçların savrulurken

 

Ben hep seni düşünür, senden yardım isterim

İnsanlar mal peşinde bu nasıl hayat derim?

 

Senin güldüğün zaman başımda şimşek çakar

Kalbim yerine sığmaz hararet beni yakar

 

Karanlık dünyamıza güneş gibi doğarsın

Ay karanlık gecede karanlığı boğarsın

 

Çile içinde çile yanar durur gözlerim

Kavrulan yüreklere merhem olmaz sözlerim

 

Bir kapı kulu gibi bekler dururum burda

Kafam darma dağınık gönlüm sorarsan hurda

 

Baki değil bu dünya gelenler gidecekler

Azrail başucumda her saat beni bekler

 

DOĞANAY’ım deyince Hak’kın Kapısı üçtü

Bir ilkbahar sabahı gönlüme Cemre düştü!

 

Kemal DOĞANAY

 

 

( Gönlüme Cemre Düştü başlıklı yazı kemaldoganay tarafından 17.02.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.