Gönülsüzdü akşamlar karanlığa bürünürken
Binbir
gecenin koynundan sıyrıldıkça kayarak
Tahammül mesafelerin ehemmiyetsizliğinde
Yıldızların çaresizliğe düştüğü anı gibi mağdur
Kalp ise sol t
arafını delercesine hızlanırken
Teselli umut ışıklarında arandıkça nazlanırdı
Binlerce yıldız saklanırken bulutların kuytusuna
Katran karasına dönüşürdü ışıldayan gökyüzü
Camların buğusundan yansırdı karanlığın sisi
İşte o
zaman belirirdi, içimden yok olmayan sızı
Derin ummanım iççekişlerimde arttıkça çoğalırdı
Suskundu dilim konuşmaya mecali kalmaz iken
Hayk
ırmak istedikçe yutkunuyordu nefesizken
Yapayalnız cendere arasına sıkıştırılmışcasına
Yüreğin halinden anlamazken zindan
gecelerim
Başına buyruk bildiğini okumaktan vazgeçmezken
İnatlaşır durur, tan yeri ağarana dek mıhlanırken
Gönülsüzdü akşamlar, üstüme perdesini gererken
Çığ gibi çöktü eteklerime, mahzene atılmışcasına
Gölgesiyle etrafımda bin beterdi önüme sererken
Nesrin Önem Demir
14 02 2016