ÖZLEDİM İŞTE

Şimdi daha iyi anlıyorum

Nefes almak değilmiş yaşamak

Ateşlerde gömlek,miş

Çaresiz kalmak tökezlemek gibi bir şeymiş

 Severken bile sensiz olmakmış

neleri unuttu,da yüreğim

Bir sana doymadı,seni unutamadı

Özlem aslında ne bir şeye duyulan hasret

Nede bir arzulayış

Aslında o zaman,zaman

İçin,için ağlayış

Yada,yada

Senden ayrı  acılarla yaşayış

Ben  yazın Rüzgârı, kışın güneşi özlerdim

Başka bir şey umurumda dahi değildi

Şimdi birde sen çıktın karşıma

Ne yaz artık umurumda

Nede kış

Tek istediğim bitsin artık

Bitsin bu düş bu bekleyiş

Şimdi dünyadaki bütün kelimeler

Bir araya gelse ,bir özleyiş

Bir sen etmez

Çünkü ben seni çok sevdim

Çok özledim

Sen özlemlerin içinde

En çok özlenen,sin

İnsan bazen geçmişten bir şeyler özler

Ben onlardan,da vazgeçtim

Benim bir tek özlemim var sadece sensin

Bazen bu uzun ,uzun özlemlerin

Duble,dublede acısı olmuyor değil

Ben seni içimde özlüyorum

Yüreğimdeki ateşle özlüyorum

Acaba dünyada bundan daha ağır

Bundan daha çaresiz yük var,mı

Sen yaşama  sebebim

Sen hasretim

Sen içimde tuhaf bir duygusun

Ne kadar yazsam

Nasıl anlatsam bilemiyorum

Sadece  bildiğim  çok özledim

Allah’ıma, kitabıma özledim işte

Daha nasıl anlatayım başka yolu var,mı

Özlemi sevgiyi anlatmanın

Malatyalı şair

Cahit Aluç 

( Özledim İşte başlıklı yazı cahitaluc tarafından 13.02.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.