“Çocuk senin adın uçurtma olsun/

Körelmiş bakışların yurduna uç

Kanatlarında yelken telaşları/

Ne olur çocuk/ne olur…

Ölüm başka bahara…”

 

Belki de!

Gözleri mavi

Havlu battaniyenin yamacında

Saçları da başak sarısı…

Elleri yosun tutmuş

Dili ketum sütsüz

Bilmem kaç gün

Kaç ay/

Kaç yıl/

 

“Ölüm kanadında…”

 

Ve…

Bir annenin

İçe ağlamaları

Doyasıya değil

Sözleri hiç/

Gözleri boşluk

Daha dört çocuk

Daha dört…

Bu sayı üçün yanılsaması

Gücüne gitmesin yüce yaradan

Can verdin rahim aralığına

Yazgısını neden zalime

Bağlarsın ecel ipiyle…

 

Bir coğrafya yok

Beşik yok

Döşek yok

Ana yok

Baba yok

Yok oğlu

Yok…

 

Göklerine mavi doldurulacak

Bir kent harap/

Heykeller bitap/

Sokaklar ölüm…

 

“Ucube ağıtlara başlıyor

Öteki şehrin büyük yüzü”

 

Sonsuz bir limana yelken açıyor insan

Soysuz gün aralığında mahcup ve virane…

 

Ve şairim elim gitmez divane…

( Garam Berduş başlıklı yazı prens tarafından 10.02.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.