Online Üye
Online Ziyaretçi
Hoş diye, diye
Akraba komşuyu en acı sözle
El gördük çözüldük boş diye, diye
Bizden olmayana kapalı gözle
Bel verdik ezildik hoş diye, diye
Onmayan yaralar kaşındırıldı
Elin dost olduğu düşündürüldü
Namerdin kapısı aşındırıldı
Çul serdik sezildik iş diye, diye
Hileyle işledik yerli markayı
Kurtarıcı sandık sapık fırka’yı
Kendimize rehber tuttuk kargayı
Yol sorduk kızıldık baş diye, diye
Dikeni unutup gülüne baktık
Bizden olmayanın canını yaktık
Herkese bir isim bir yafta taktık
Dal kırdık çizildik şiş diye, diye
Düşün eğer torpil varsa burada
Diploma sahibi kaynar arada
Şimdi istikballer yazı turada
Pul sürdük yazıldık fiş diye, diye
Bilmeden nizamı, fendimizi de
Aşmadan hududu, bendimizi de
Onları hep ağa kendimizi de
Kul gördük yüzüldük kuş diye, diye
Bülbüller çizmişiz uçup kaçmayan
Sanal bahçelerden koku saçmayan
Gonca halleriyle asla açmayan
Gül derdik büzüldük kaş diye, diye
Zulümden baskıdan cayar sanarak
Bizi de adamdan sayar sanarak
Obur ayılara doyar sanarak
Bal kardık üzüldük aş diye, diye
Ozan Mikdadi