Bu iþin okulu yok

Þiir yazan dersen çok

Okuyan ara bulamazsýn yok

Üzülmeyelim bir gün olur mu okuyan çok

Yaz yaz kalemin gönlün olsun tok

Yamuk olsa da neremiz düzgün çok

Heceler olmasýn sana küskün sanma yok

Üzülmeyelim bir gün olur mu okuyan çok

Sen gönülleri sev yazmaya ol düþkün

Ancak yazmak böyle olur mümkün

Haydi, yazarak nefreti dünyada sökün

Üzülmeyelim bir gün olur mu okuyan çok

Þair iþte buralarda baþlar öykün

Eteklerindeki taþlarý durma dökün

Gönülde hissederek yazmak mümkün

Üzülmeyelim bir gün olur mu okuyan çok

Derdi alýr þair dertli yazar

Neþeyi alýr þair neþeli yazar

Gönlünde  ne varsa azar azar yazar

Üzülmeyelim bir gün olur mu okuyan çok

Dünyanýn her köþesi þaire zaten alan

Þair þiirleri heceleri gönlü ile gönüllere dolan

Ara bak incele hecelerinde hiç bulunmaz yalan

Üzülmeyelim bir gün olur mu okuyan çok

Günlerden ne olursa yazar bilmez o Pazar

Gönlünde halkýn derdini hece hece yazar

Gece uykusu gelince sanmayýn odur yatan

Üzülmeyelim bir gün olur mu okuyan çok

Kul Mehmet’im gönlümüzü elimize aldýk yazdýk

Rahman gönül’e dokundu yazdýk sanmayýn yolda kaldýk

Sevdik yazdýk yazdýk sevdik kalemle gönlümüzü elimize aldýk

Üzülmeyelim bir gün olur okuyan çok hem de çok çok

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-